روشنفکران واقعی جامعه در سال ۵۷ همان کسانی بودند که در اوج توحش شورشیان ۵۷ با شجاعت به خیابان آمدند و شعار جاوید شاه سر دادند روشنفکر واقعی همان زن سنتی بود که به خیابان آمد و با همان چادر گلدار خود و چشمان پر از اشک فریاد زد من شاه رو میخوام این عمامه ای ها ما رو بیچاره میکنند روشنفکر واقعی همان زنی بود که اسکناس با تصویر محمدرضاشاه را بر روی چشمانش گذاشته بود و انگار میدانست که بعد از این چه سرنوشتی در انتظار ایران و ایرانیان است٫ اینها در واقع روشنفکران حقیقی ایران در آن دوره بودند نه کسانی که با حرص و طمع خود یک کشور چند هزار ساله را به اینجا کشاندند و هنوز هم دستبردار نیستند
