“فئودالیسم” نام نظام اقتصادی - اجتماعیای است كه در قرون وسطای مسیحی در اروپا حاكمیت داشته است. به لحاظ لغوی، فئودالیسم از واژهی “فئو” گرفته شده كه به معنای قطعهزمین است، فئودالیسم در واقع نحوی نظام زمینداری است.ویژگی این سیستم این است كه هر قسمت بزرگ از اراضی كشور به نام املاك در تصرف یكی از اشراف فئودال یا زمیندار قرار داشته است كه این زمین از طرف پادشاه و یا زمیندار بزرگتری كه “سینیور” نامیده میشود به او واگذار گردیده است. فئودالِ صاحب املاك در مقابل قطعهزمینی كه دریافت داشته است، باید وظایفی را در برابر پادشاه یا “سینیور” خود انجام دهد. این وظایف شامل پرداخت مبلغی پول و مالیات یا تهیهی سرباز و سپاه برای هنگام جنگ و یا همهی این امور میگردیده است.
اشراف فئودال علاوه بر زمینی كه در اختیار داشتند هر یك صاحب تعدادی “رعیت” نیز بودند كه در اروپا این رعیتها وابسته به زمین بوده و با زمین خرید و فروش میشدهاند و “سِرف” نامیده میشدند. نظام فئودالیسم مبتنی بر “سِرفداری” را كه در قرون وسطی در اروپا رایج بود، “سرواژ” مینامند.در ایران سابقه فئودالی! به عهد اشکانیان بر میگردد! اصولا ساختار امپراطوری اشکانی را ساختاری فئودالی میدانند! خانواده های بزرگی که سرزمینهای خود را داشتند و به صورت خانها یا شاهک هایی کوچک اداره میکردند! قسمتی از زندگی همین عصر و اقوام مربوط به اشکانیان یا پارتها به خاطر نوع زندگی کوچ نشینیشان نیز ناگزیر به داشتن زمینهای وسیعی بودند و به اجبار این سیستم شکل میگرفت!
No comments:
Post a Comment